به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری،  تخمین زده می‌شود در ایران ۳۵‌تا ۵۵ هزار نفر با اختلال اتیسم زندگی  می‌کنند، اما هنوز کمتر از یک‌سوم مردم آن را به‌درستی می‌شناسند. در چنین فضایی که ناآگاهی، انزوا و هزینه‌های سنگین نگهداری و درمان این کودکان (چیزی حدود 30میلیون تومان ماهانه)خانواده‌های دارای فرزند اتیسم را در تنگنا گذاشته، خبری متفاوت جرقه‌ای از امید را روشن کرده است؛ دانیال سهرابی، ملی‌پوش کشتی فرنگی، پس از کسب مدال برنز آن را به برادر مبتلا به اتیسمش تقدیم کرد؛ اقدامی که مورد استقبال وسیع خانواده‌های اتیسمی قرار گرفته و آن را یک گام مهم در جهت آگاهی از این اختلال و درک بیشتر این کودکان از سوی جامعه می‌دانند. دانیال دیروز همراه با حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی، رسما به‌عنوان سفیران انجمن اتیسم ایران معرفی شدند و در دیداری صمیمانه با خانواده‌ها و فعالان این حوزه قول حمایت و همراهی با این کودکان را دادند. چند نکته از این رویداد را در ادامه بخوانید.

این عشق را خانواده‌های اتیسم درک می‌کنند 

سعیده غفاری، مدیرعامل انجمن اتیسم ایران اظهار کرد: 
  اتیسم هنوز در کشور ما شناخته شده نیست و اینکه یک قهرمان کشتی در جایگاه بین‌المللی اعلام می‌کند که به عشق برادر مبتلا به اتیسمش تلاش کرده این مدال را کسب کند، برای ما و همه خانواده‌های اتیسمی ارزش زیادی دارد.
  برخی خانواده‌ها و حتی افراد مشهور از بیان اینکه فرزند مبتلا دارند اجتناب و آن را پنهان می‌کنند.
  تامین یک سالن ورزشی برای مبتلایان به اتیسم یکی از مهم‌ترین خواسته‌های آنهاست و ما خیرانی داریم که این سالن را تجهیز می‌کنند. امیدواریم وزارت ورزش، فدراسیون کشتی و شهرداری نسبت به اختصاص چنین سالنی به این کودکان توجه جدی داشته باشند.

این کودکان توجه و محبت می‌خواهند 

دانیال سهرابی، دارنده مدال برنز جهانی کشتی فرنگی در این خصوص می‌گوید: 
  حسین 4- 5سالش بود و حرف نمی‌زد. آزمایش‌های زیادی انجام دادیم و پزشکان گفتند اختلال مغزی ندارد. در نهایت مشخص شد که اتیسم دارد.

  من شناخت بالایی از این اختلال ندارم اما همیشه به مرکزی که این کودکان را نگهداری می‌کند سر می‌زنم؛ کودکان معصومی که هوش بالایی دارند اما تصور مردم درباره آنها درست نیست.

  هدفم این است به همه مردم ایران و جهان ثابت کنم که این کودکان بیمار نیستند و نیازمند توجه و محبت بیشتر هستند تا بتوانند وارد جامعه شوند. حتی لیونل مسی، فوتبالیست آرژانتینی هم مبتلا به اتیسم بود اما درمان شد و اکنون بهترین بازیکن دنیاست.

  زمانی که مدال را به برادرم تقدیم کردم، بسیاری از خانواده‌های دارای فرزند اتیسم به من پیام دادند و تشکر کردند. من از هیچ کمکی به آنها دریغ نخواهم کرد و در بازگشت به اندیمشک هم یک برنامه برای این کودکان درنظر گرفته‌ام که به دیدارشان بروم و برایشان هدایایی ببرم.

تیم ملی کشتی فرنگی؛ صدای اتیسم 

حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی هم به مسائل و مشکلات مادی این خانواده‌ها اشاره کرد و گفت:
  خانواده‌های دارای فرزند اتیسم شرایط سختی دارند؛  از هزینه‌های درمان و نگهداری گرفته تا انزوای ناخواسته و... اما خانواده سهرابی در این شرایط 2قهرمان را پرورش دادند؛ یک قهرمان ملی و یک قهرمان از دنیای اتیسم.
  دانیال امروز چهره شده و مردم متوجه شدند که او برای کمک خانواده و برادرش تلاش می‌کند. اما در تمام اردوها و تورنمنت‌ها این دغدغه بزرگ دانیال بود.
  هر 10مدال‌آور تیم‌ملی کشتی و قهرمانان ملی با افتخار در کنار کودکان اتیسم قرار دارند و از این به بعد تیم ملی کشتی فرنگی صدای اتیسم است.

کودکان اتیسمی را پیش رمال می‌برند 

شمس‌الله سهرابی، پدر دانیال می‌گوید:‌
  در اندیمشک امکانات خاصی برای این کودکان وجود ندارد و حتی آگاهی از این بیماری هم کم است. در برخی روستاها تصور می‌کنند که این کودکان دیوانه‌اند و آنها را نزد رمال و افراد شیاد می‌برند.
  ما مجبور شدیم حسین را در اندیمشک در مدرسه کودکان استثنایی ثبت‌نام کنیم اما نیازهایش با این کودکان متفاوت است و گاهی معلم‌ به‌دلیل عدم‌شناخت او را آزار می‌دهد.
  کمک کنیم این کودکان دیده شوند، چون دیده‌شدنشان منجر به حمایت بیشتر مسئولان است.